Slow Burn: niet opgewassen tegen de ruimte
De vijf grote Brabantse steden, waaronder Tilburg, staan aan de vooravond van de herontwikkeling van hun spoorzones. De Tilburgse spoorzone is een groot binnenstedelijk gebied van 55 hectare dat langgerekt door het centrum van Tilburg loopt. Met de herontwikkeling van de spoorzone wil Tilburg op eigen wijze kennis, cultuur, leisure, het nieuwe wonen-werken en duurzaamheid met elkaar verbinden, waarbij de verschillende functies elkaar dienen te versterken. Fundament, bekend van de vierjaarlijkse edities van de internationale tentoonstelling Lustwarande in park De Oude Warande in Tilburg, richtte de monumentale locomotiefhallen uit 1933 in met de tentoonstelling Slow Burn – an index of possibilities.
Douze points!
Kunstopdrachten worden allengs schaarser en ook musea beschikken over steeds geringere aankoopbudgetten. Gelukkig resteren in een uitgekleed cultuurlandschap waarin ook de particuliere kunstkoper de hand op de knip houdt, als laatste strohalm nog een aantal kunstprijzen. Sinds 1998 wordt tweejaarlijks in Apeldoorn de Wilhelminaring uitgereikt, een oeuvreprijs voor kunstenaars die in de ogen van een per editie wisselende jury met zijn of haar werk van bijzondere betekenis is voor de Nederlandse sculptuur. En in het deftige Laren heeft de Stichting Vrienden van het Singermuseum het initiatief genomen om een mid-career prijs voor kunstenaars halverwege hun carrière in het leven te roepen. De Volkskrant richt zich in samenwerking met NTR KunststofTV en het Stedelijk Museum Schiedam op de toekomst en riep de Volkskrant Beeldende Kunst Prijs voor aanstormend talent tot 35 jaar in het leven.
Sjoerd Buisman: een overzicht 1967-2013
Ter gelegenheid van de 65ste verjaardag van Sjoerd Buisman eert het Coda Museum in Apeldoorn deze bijzondere beeldhouwer met een brede overzichtstentoonstelling van zijn loopbaan tot nu toe, waarin vrijwel alle aspecten van zijn door de natuur geïnspireerde werken aan bod komen. Voor het oeuvre van Buisman geldt bij uitstek: ‘Natura Artis Magistra’, maar de kunstenaar voert altijd de regie. Ooit heeft hij zichzelf “een dompteur van de plantenwereld” genoemd, maar in mijn ogen doet hij zijn talent daarmee tekort. Gebiologeerd door natuurlijke verschijningsvormen en groeiprocessen ontstond onder zijn handen een oeuvre dat ons ontvankelijk maakt voor grote thema’s als veerkracht en vergankelijkheid, én voor de wonderlijke, mathematische ordening van de schepping.
Kunst in Amsterdam 2 / Ja Natuurlijk, Gem, Den Haag / Sjoerd Buisman, CODA Museum / Richard Long, Museum Kurhaus, Kleve / Zinnebeelden aan Zee, Beelden aan zee, Scheveningen / Keith Edmier, De Hallen, Haarlem / Fernando Sánchez Castillo, Rabo Kunstzone, Utrecht / Yoko Ono, Schirn Kunsthalle, Frankfurt / Gerhard Lentink, Het Depot, Wageningen / Slow Burn, Fundament, Tilburg / DordtYart, Dordrecht / Shaping Senses, Het Kruithuis, Den Bosch / Odapark / Kunstprijzen: Volkskrant Beeldende Kunst Prijs, Singerprijs, Wilhelminaring / Manifestatie Less is More, More or Less, TENT, Rotterdam / Symposium Ruimte Denken, Ede / Cor Litjens, Casla, Almere / Mark Major & Keith Bradshaw, Trajectum Lumen, Utrecht / Verzamelaars: Jos van der Velde en Rianne Versluis / Boeken
Extra informatie
Magazine vorm |
---|