Façade 2017 – De moeite van een bezoek waard
Het CBK Zeeland organiseert in opdracht van de gemeente Middelburg deze zomer de kunstmanifestatie Façade 2017. Vijftien (inter-)nationaal werkende kunstenaars afkomstig uit Nederland, België, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk ontwierpen installaties voor deze manifestatie staat er op de flyer te lezen. Dat ‘speciaal ontworpen’ kan je doorgaans met een korrel zout nemen. We zien dat bevestigd als we nog geen maand later op een tentoonstelling in de Anningahof in Zwolle een bijna identiek beeld zien staan als op Façade 2017 in Middelburg van Henk Visch. Soms zijn kunstenaars integer genoeg om inderdaad speciaal voor een tentoonstellingsthema een ontwerp te maken, soms zoeken ze iets uit hun oeuvre dat nog een beetje bij het thema past. Maar in veel gevallen zetten ze gewoon iets neer wat ze op dat moment van belang is voor hun artistieke carrière zonder ook maar enige aansluiting bij het wensplaatje van de tentoonstellingsmakers. Overigens kan je dat vanuit een heel ander perspectief zien dan integriteit. Toen ik nog op de academie zat stond integriteit van de vrije kunstenaar voor ‘trouw blijven aan zichzelf’. Soms vraag ik mij af, waarom dan nog het keurslijf van thema’s te hanteren als ze toch zelden werken. De gemiddelde tentoonstellingsmaker wil zich ook profileren en dat doet hij of zij misschien wel als beste met een aansprekend thema maar ondanks dat blijft het wringen op de een of andere manier
Margriet van Breevoort – Homunculus noster
Stel je voor; je doet de deur naar de bijkeuken open en daar scharrelt een man op zijn knieën tussen de vuilniszakken. Hij heeft de kop van een schildpad. Je loopt de wallen op en ziet een meisje zitten in een keurig sm-pakje. Ze heeft het hoofd van een knaagdier. Ze houdt de kop met de vlijmscherpe tanden omhoog; roze, kaal en gerimpeld. Je loopt langs een bankje in Leiden. Daar zit een figuur zonder benen, de handen gevouwen in de uitstulpende schoot. De snuit doet denken aan die van een tapir. De huid aan een olifant. Het is de homunculus loxodontus van Margriet van Breevoort.
Ecovention Europe of hoe kunstenaars laten zien dat het anders kan in de wereld
Ecovention’ is de term waarin de begrippen ‘ecology’ en ‘inventions’ samenkomen. Het woord werd in1999 gelanceerd door de in België woonachtige,Amerikaanse curator en filosofe Sue Spaid, die 15 jaar geleden de tentoonstelling Ecovention: Current Art to Transform Ecologies in het Contemporary Arts Center in Cincinnati, Ohio US, organiseerde. Ecoventions zijn weliswaar verbonden met Land Art, Ecological of Environmental Art, maar zijn er expliciet niet gelijk aan. Waar Land Art zich concentreert op kunstzinnige, visuele ingrepen in het landschap, staat bij Ecoventions de wetenschappelijke factor centraal en de vraag hoe door kunst een bijdrage geleverd kan worden aan de verbetering van de leefwereld van natuur en mens.Ecovention Europe in De Domijnen in Sittard is de eerste tentoonstelling die de stand van zaken opmaakt voor wat betreft het verschijnsel in Europa.
Verborgen Schatten: Museum Beelden aan Zee / Cross-over: Ronald Westerhuis / Margriet van Breevoort / Façade 2017, CBK Zeeland / Anningahof / 5e Natuur Boslust, NKvB in Amsterdamse Bos / Ecovention Europe, Museum De Domijnen / Zhang Dali, Museum Beelden aan Zee / Chiharu Shiota in Noordbrabants Museum / Ik speel, dus ik ben, Rijksmuseum Twenthe / CODA Paper Art 2017 / Rodney Graham, Museum Voorlinden / Collectie De Groen, Arnhem / Carel Visser, Kröller-Müller Museum / Aart Lamberts, Arti et Amicitiae / Disruption - Remapping Nature, Lustwarande / IJsselbiënnale II / Het atelier: Koenraad Tinel / Ingeborg Meulendijks / Jan van IJzendoorn en Damiaan Renkens / Mark Manders / Auke de Vries / Boekenrubriek
Extra informatie
Magazine vorm |
---|